«Μεγάλωσα στο καφενείο του πατέρα μου στην Κοκκινιά. Πάνω στα τραπέζια κυκλοφορούσαν δύο-τρεις εφημερίδες. Γελοιογραφικά σκίτσα κάνω από μωρό. Ήμουν παρατηρητικό και κακό και το ‘δειχνα. Το περιβάλλον μου ένοιωσε την απειλή. Χάριν εξευμενισμού μου διέθεσε μια αποδοχή διαρκείας. Το να επιδοθώ στην πολιτική σάτιρα ήταν αυτονόητο. Ήμασταν αριστεροί, το κράτος μας έκανε και ρατσιστές.

Η δεξιά, η εξουσία, οι αρχές ήταν έξω από την κοινωνία μας, ήταν το ξένο, το άλλο. Μου την είχε στημένη στο νηπιαγωγείο. Κατανάγκαζαν εμένα το σκιτσογράφο να πλέκω καλαθάκια και να κεντάω με μπρισίμι μηλαράκια σε χαρτόνι. Για να με σπάσουν. Δε μίλησα.

Καταδικάστηκα σε δωδεκαετή εκπαίδευση. Μου’ριξαν και έναν χρόνο επι πλέον ως μη συνεργάσιμο. Δραπέτευσα πριν εκτίσω την ποινή.

Ακολούθησε ο κατήφορος. Από τα χαμαιτυπία της Αριστεράς στα καταγώγια των Καλών Τεχνών. Έμαθα κινηματογράφο στους κινηματογράφους, θέατρο στο θέατρο, μουσική την νύχτα και εικόνες στο πεζοδρόμιο.

Ακουλουθεί μια χούντα που επι 40 χρόνια παραμένει 7 ετών. Σκιτσάρω αγωνιώντας να κατανοήσω το προηγούμενο».

Ετσι αυτοπαρουσιάζεται στην επίσημη ιστοσελίδα του, ο Γιάννης Καλαϊτζής που έφυγε σήμερα από κοντά μας κάνοντας πιο φτωχή την τέχνη και την δημοσιογραφία.

Πριν από λίγο η Εφημερίδα των Συντακτών ανακοίνωσε τον θάνατο ενός από τους πιο σημαντικούς και πολυβραβευμένους σκιτσογράφους, του Γιάννη Καλαϊτζή.

Για χρόνια σατίριζε με το πενάκι του όλα τα μεγάλα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα σε πλήθος εντύπων: Ελευθεροτυπία, Πανσπουδαστική, Δρόμοι της Ειρήνης, Αυγή και αργότερα στα Αντί, Ελευθεροτυπία, Ντέφι, Βαβέλ.

Το 1976 σχεδίασε τα σκηνικά και τα κοστούμια για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη Happy Day. Εξέδωσε και τα άλμπουμ Τσιγγάνικη ορχήστρα, Το μαύρο είδωλο της Αφροδίτης, Τυφών, Γιαταλεφτά Νοέμβρη, 2000 στα 4.

Υπήρξε από τους πρωτεργάτες της Εφημερίδας των Συντακτών αλλά και εμπνευστής και εκδότης του περιοδικού «Γαλέρα» από το 2005 μέχρι το 2010. Στο ραδιόφωνο τον ακούγαμε στο Κόκκινο 105.5 και την εκπομπή «Γαλέρα στους Πέρα Κάμπους».

Ο Γιάννης Καλαϊτζής υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς και πολυβραβευμένους σκιτσογράφους στην Ελλάδα με μακρά πορεία στον χώρο του Τύπου και όχι μόνο.

Υπήρξε ένας από τους κύριους συντελεστές του περιοδικού «Γαλέρα», του οποίου υπήρξε διευθυντής μέχρι το 2010 όταν και έκλεισε. Βρέθηκε στην «Εφημερίδα των Συντακτών» από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας της και δημοσίευσε το τελευταίο του σκίτσο στις 5 Φλεβάρη με θέμα το φλέγον ζήτημα του αγροτικού.