Massimo Vignelli
Της Σοφίας Μαυραντζά
Τεράστια είναι η απώλεια στο χώρο του design μετά τον θάνατο του Massimo Vignelli, επονομαζόμενου και ως «απόλυτου σχεδιαστή», στις 27 Μαΐου 2014. Γεννημένος το 1931 στο Μιλάνο και συνεπαρμένος ήδη από τα εφηβικά του χρόνια με τη σχεδίαση, στην πορεία της ζωής του είχε βοηθήσει πολλούς από τους σπουδαίους αρχιτέκτονες της εποχής του.
Το ταλέντο του ήταν τόσο ξεχωριστό που διέπρεψε σε πολλούς τομείς του ντιζάιν, στο σχεδιασμό εσωτερικού αλλά και εξωτερικού χώρου, στον σχεδιασμό συσκευασίας, στο βιομηχανικό σχεδιασμό επίπλων και προϊόντων, στη σχεδίαση βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων.
Μάλιστα, είναι ένας από τους λίγους σχεδιαστές των οποίων έργα έχουν συμπεριληφθεί σε εκθέσεις διεθνούς φήμης μουσείων, όπως το Μuseum of Modern Art, το Metropolitan Museum of Art, το Brooklyn Museum και το Cooper-Hewitt – Museum στη Νέα Υόρκη.
Το Vignelli Associates ήταν μια έμπνευση δική του, αλλά και της συζύγου του Lella. Αχτύπητο δίδυμο οι δυο τους, καθώς τα έργα τους είχαν αμετάβλητη υπεροχή. Αξίζει να σημειωθεί η επίδραση που είχαν τα έργα τους εν γένει στο σχεδιασμό. Εξάλλου, είχαν χαρακτηριστεί ως οι «απόλυτοι σχεδιαστές» από τον κριτικό έργων τέχνης, των New York Times, Paul Goldberger. Πολύ μπροστά από την εποχή τους, εκείνος ασχολήθηκε με το 2D και εκείνη με το 3D. Το ντιζάιν των Vignelli, στις τρεις και στις δύο διαστάσεις, έχει υψηλό αρχιτεκτονικό χαρακτήρα, ενώ αυτό που ισχύει και για τους δύο είναι ότι το design, στην ιστορία του, δεν είχε ποτέ ξανά οπαδούς πιο ένθερμους και πιο αποδοτικούς από αυτούς.
Ο Massimo Vignelli ήταν εκείνος που πίστευε πως σε κάθε κοινωνία αντιστοιχεί η σχεδίαση που τής αξίζει, ενώ θεωρούσε πως η διερευνητική σχεδίαση κινείται από μέσα προς τα έξω: «Η σωστή μορφή είναι η μορφή της σημασίας του αντικειμένου» ήταν το μότο του γνωστού σχεδιαστή που αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό πίσω του.
