TEYXO 22, IANOYAΡΙΟΣ 2020

KEIMENO IΩΑΝΝΑ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Εγώ είμαι στην αθανασία. Το ‘‘Λαρούς’’, το πιο σημαντικό λεξικό της Ευρώπης, έχει Ελ Γκρέκο και Takis. Η κακομοίρα η Ελλάδα έχει βγάλει τόσα πνεύματα, όλα εξαφανίστηκαν! Σώθηκα µόνο εγώ» διαπιστώνει ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που πέρασαν από την Ελλάδα,

ο διεθνής Έλληνας εικαστικός Takis (Τάκης Βασιλάκης), ένας αυθεντικός πολίτης του κόσµου, που έζησε και δημιούργησε παντού, στο Παρίσι, το Λονδίνο, το Βερολίνο και στις ΗΠΑ, αυτοσυστηνόµενος ως «επικουρικός», «scientist» και «παιδί του ήλιου», μολονότι είναι δύσκολο να τον κατατάξει κάποιος. Λόγω του εύρους του έργου του και των πεδίων που διοχέτευσε την έρευνά του, τον ισόβιο πυρετό του για έρευνα και γνώση, ο Takis είναι και γλύπτης και εφευρέτης και ερευνητής (στον οποίο άνοιξαν ακόµα και οι πόρτες του MIT) και επιστήμονας, ένας αιρετικός µε ακούραστο παιγνιώδες πνεύµα και εµµονή στην «τέταρτη διάσταση» του µαγνητισµού, που αναζήτησε τη χαµένη Ατλαντίδα, ερεύνησε τον αιγυπτιακό πολιτισµό και τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπινου σώµατος, αναπτύσσοντας τη δική του εκδοχή για τη γιόγκα, µε την ονοµασία «Solar Yoga & Cosmic Energy».

 

Ο Τakis, που αυτόν τον καιρό η Τate του Λονδίνου πραγµατοποιεί ένα homage στο έργο του, µε τίτλο Takis: Sculptor of Magnetism, Light and Sound (3 Ιουλίου – 27 Οκτωβρίου 2019), είναι επίσης ο άνθρωπος που έσπασε το ρεκόρ των επισκεπτών για εν ζωή καλλιτέχνη στο Palais de Τοkyo στο Παρίσι, όπως επίσης είναι ο µοναδικός καλλιτέχνης που εισέβαλε στον οίκο δηµοπρασιών Bohnams και κατέστρεψε 4 Σινιάλα του, δώρο στον Ιόλα, που επρόκειτο να δηµοπρατηθούν. Και στην πρώτη του έκθεση στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (MOMA), το µακρινό ’69, είχε προκαλέσει επεισόδιο: είχε ξαναεισβάλει, παρέα µε bodyguards, κι έβγαλε έξω, πραγµατικά µαινόµενος, το έργο του. Είχε ζητήσει να µην εκτεθεί. Δεν το τήρησαν.
«Δεν δέχοµαι να καταπιέζει κάποιος τη θέληση του καλλιτέχνη» είναι η σηµερινή εξήγησή του. «Στους Bohnams δεν µπορούσαν να πουν τίποτα. Η έκθεση ήταν χυδαία. Οι βελόνες στα έργα µου είχαν χαθεί και οι Bohnams τις αντικατέστησαν µε σύρµατα. Με σπρώξανε και απαίτησαν να βγω. Εγώ όµως µε έναν µαρκαδόρο έκανα ένα Χ στα έργα µου» προσθέτει ένας καλλιτέχνης µε τη φήµη του τρελού και του δύστροπου. «Το τραγικό είναι ότι δεν µπορείς να υποστηρίξεις τις ιδέες σου. Οι συλλέκτες, οι έµποροι, οι διευθυντές των µουσείων διαρκώς ταπεινώνουν τον καλλιτέχνη. Συλλέκτες και µουσεία το πήραν πολύ επάνω τους και έχουν γίνει πιο σηµαντικά από τους καλλιτέχνες» προσθέτει αγανακτισμένος. «Τα έργα του απευθύνονται στον µαγνητισµό του θεατή» µας επαναλαµβάνει, ξανά και ξανά, ο Έλληνας καλλιτέχνης στον οποίο έχουν ανοίξει διάπλατα οι πόρτες όλων των µεγάλων µουσείων της υφηλίου. «Προσεγγίζοντας τα έργα µου εισπράττεις τον µαγνητισµό, που εγώ ονοµάζω τέταρτη διάσταση» εξηγεί. «Εδώ τώρα, αυτήν τη στιγµή, µεταξύ µας, µεταξύ των σωµάτων µας, υπάρχει και ανταλλάσσεται µαγνητισµός. Αυτό είναι η τέταρτη διάσταση. Ο µαγνητισµός ισορροπεί το άτοµο. Έχω κάνει µεγάλη έρευνα πάνω σε αυτό».

 

Ο ίδιος, ισχυρή, εκρητική προσωπικότητα, είχε ανάγκη να ισορροπεί: «Με βοήθησε ο µαγνητισµός» οµολογεί. «Πιστεύω -και έχω γράψει και πολλά χειρόγραφα σχετικά- ότι δεν είµαστε ανεξάρτητοι από τις δυνάµεις του σύμπαντος, από το υπερπέραν. Όλη η ανθρωπότητα νιώθει κι επηρεάζεται από τον µαγνητισµό. Ακόµα και τα φυτά και τα ζώα. Με το έργο µου συντελείται µια µαγνητική επικοινωνία. Εισχωρεί ο µαγνητισµός στον άνθρωπο µε τον τρόπο που εισχωρεί η µουσική».
«Τα έργα που δεν έχουν τέταρτη διάσταση», υπογραµµίζει ο µεγάλος γλύπτης, «είναι για τα σκουπίδια». «Τέταρτη διάσταση δεν είναι µόνο ο μαγνητισµός» διευκρινίζει. «Είναι κι ο ήχος, είναι κι ένα σχέδιο όταν έχει µια κίνηση που εισχωρεί µέσα σου. Πρέπει όταν κοιτάς ένα έργο να έρχεται αυτό προς εσένα και όχι να πηγαίνεις εσύ σε αυτό. Πρέπει όµως να έχει ζωή το σχέδιο. Δείτε την ‘‘Γκερνίκα’’. Ο Πικάσο έκανε τέταρτη διάσταση. Έκανε ένα έργο που ερχόταν πάνω σου. Ο Βαν Γκογκ επίσης, ο Γκρέκο, ο οποίος έκανε τέταρτη διάσταση πολύ πιο σύγχρονη από την εποχή του. Δημιούργησα κι εγώ πολλές αγωνίες στους εµπόρους, γιατί διακινούν πολλή σαβούρα. Ένα έργο χωρίς τέταρτη διάσταση δεν είναι έργο. Πρέπει να το πετάξουν!».
Η έκθεση στην Τate, όπως προδίδει και το όνοµά της (Takis: Sculptor of Magnetism, Light and Sound), αναδεικνύει το σύνολο του έργου του, τη µορφή που πήρε η έρευνά του πάνω στοn µαγνήτη, sτην ηλεκτροµηχανική και την υδροµηχανική. Τα έργα του είναι το αποτέλεσµα εµµονικής, πολυετούς έρευνας ακόµα και στο ΜΙΤ, όπου ο Takis ατιµετωπιζόταν ως επιστήμονας.
«Eχει επιλεγεί ένα δείγµα από κάθε εποχή, είναι µια πολύ αντιπροσωπευτική παρουσίαση, µετά από δύο ετών εντατική έρευνα της Tate. Έχει γίνει από τους Άγγλους µια πολύ σοβαρή δουλειά, αλλά λόγω πουριτανισµού, κάτι που δεν έχουν οι Γάλλοι, αρνούνται να εκθέσουν τον ‘‘Σεµπάστιάν’’ µου, το καλύτερο έργο µου, το magnum opus µου, επειδή έχει τεράστιο φαλλό. Eίναι η βρετανική υποκρισία» υποστηρίζει.

 

Μπορείτε να παραγγείλετε το περιοδικό εδώ