ΕΛΙΣ ΚΙΣ

Είχε την παιχνιδιάρικη ματιά ενός εσωστρεφούς ανθρώπου που παρατηρεί τον κόσμο με πλήρη εξωστρέφεια. Λεβέντισσα, με ουσιαστικό ταλέντο, αστείρευτο χιούμορ και δημιουργική οξυδέρκεια, η Ελληνίδα σχεδιάστρια μόδας και κοσμημάτων Σοφία Κοκο-σαλάκη πέθανε την Κυριακή, 13 Οκτωβρίου, έπειτα από σύντομη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο. Ηταν 47 ετών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972 και σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μεταξύ του Λονδίνου όπου ζούσε, τη γενέτειρα της και την αγαπημένη της Κρήτη –τόπο καταγωγής των γονιών της– η Κοκοσαλάκη έχτισε μια διεθνή καριέρα βασισμένη σε δημιουργικές αντιθέσεις που την έκαναν να ξεχωρίσει στην παγκοσμιοποιημένη α-ρένα της βιομηχανίας της μόδας. Βασισμένη στην πολιτιστική της κληρονομιά –τη μινω-ική, την αρχαιοελληνική και την βυζαντινή, μεταξύ άλλων– αλλά και τη βαθιά προσω-πική της ανάγκη για μια ασυμβίβαστη πορεία, η Κοκοσαλάκη εργάστηκε πάνω στη τε-χνική του ντραπέ, χρησιμοποίησε χειροποίητες λεπτομέρειες και εξερεύνησε τρόπους σύνδεσης της μόδας με την αρχιτεκτονική.
Πάνω απ’ όλα, την οδηγούσαν η «μνήμη και το συναίσθημα», όπως έλεγε η ίδια. Αι-σθήματα και έννοιες που εκείνη εντόπιζε σε φιγούρες όπως η μινωική Θέα των Φιδιών, που συχνά έβρισκε τον δρόμο της στις συλλογές της Κοκοσαλάκη, χωρίς όμως ποτέ να το «κραυγάζει».

 

• 

• 

• 

• 

• 

Το αποτέλεσμα της δουλειάς της σχεδιάστριας ήταν ένα πρετ-α-πορτέ το οποίο αγκα-λιάστηκε από γυναίκες που δεν ακολουθούσαν πιστά τις τάσεις, αλλά προτιμούσαν μια αίσθηση «ατομικότητας». Οπως η Κάρι Μπράντσοου (Σάρα-Τζέσικα Πάρκερ) –στυλιστικό βαρόμετρο της τηλεοπτικής εποχής της– η οποία φόρεσε ένα φόρεμα Sophia Kokosalaki σ’ ένα επεισόδιο του «Sex and the City».
Η σχεδιάστρια στράφηκε στις ρίζες της ύστερα από προτροπή μιας καθηγήτριάς της στη σχολή Central Saint Martins του Λονδίνου. Η τελευταία την ενθάρρυνε να βρει τις δικές τις εικόνες και η Κοκοσαλάκη τις αναζήτησε μακριά από το φολκλόρ, ερμηνεύο-ντας το παρελθόν με ένα μεταμοντέρνο βλέμμα. Κάτι που πρόσεξαν πολλοί ειδικοί του χώρου, όπως η Suzy Menkes και η Sarah Mower, όταν παρουσίασε την πτυχιακή της συλλογή το 1998. Ακολούθησε η ανάπτυξη του δικού της, ομώνυμου brand, αλλά και συνεργασίες με τους οίκους Joseph, Ruffo Research και Diesel Black Gold. Ιδιαίτερη στιγμή στην καριέρα της ήταν όταν της ανατέθηκε η αναβίωση του ιστορικού γαλλικού οίκου Vionnet που αρχικά είχε ιδρύσει η πρωτοπόρος Madeleine Vionnet.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Το όνομα της Κοκοσαλάκη εμφανίστηκε πιο έντονα στο ελληνικό «λεξιλόγιο» την περί-οδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, όταν σχεδίασε τα κοστούμια των πάνω από 6.000 ατόμων (συμπεριλαμβανομένης και της Μπιοργκ) που εμφανίστηκαν στις τελετές έναρξης και λήξης, ύστερα από πρόσκληση του Δημήτρη Παπαϊωάννου. Ακολούθησε ο σχεδιασμός των στολών των πληρωμάτων της Aegean Airlines το 2015, ενώ πρόσφατα είχαν αποκαλυφθεί και εκείνες για το προσωπικό του καινούργιου Α-στέρα στη χερσόνησο της Βουλιαγμένης.
Υστερα από δώδεκα χρόνια στο πρετ-α-πορτέ, η Κοκοσαλάκη αποφάσισε να αφήσει το σκληρά ανταγωνιστικό αυτό περιβάλλον για ένα χρονικό διάστημα. Απέκτησε μια κόρη, ενώ στράφηκε στο κόσμημα δημιουργώντας «demi-fine» συλλογές με βάση την κληρονομιά της. Στράφηκε επίσης προς τη σύγχρονη τέχνη, ως χόμπι και όχι ως συλ-λέκτρια, όπως ξεκαθάριζε η ίδια, ενώ κρατούσε πάντα ένα μήνα τον χρόνο για την Κρήτη.

Ομως, πώς είχαν αρχίσει όλα; «Την πρώτη φορά που συνειδητοποίησα πως ήταν ντυμένοι οι άλλοι άνθρωποι ήμουν 10 ή 11», μου είχε πει σε συνέντευξή της στην αγγλόφωνη έκδοση της «Καθημερινής» το 2004. «Κατάλαβα ότι όλα τα κοριτσάκια ήταν καλύτερα ντυμένα από εμένα και, σαν αποτέλεσμα, τους φερόντουσαν καλύτερα οι κυρίες, οι κύριοι και τα μικρά αγοράκια. Κατάλαβα λοιπόν ότι η εμφάνιση ήταν κάτι σημαντικό. Αρχισε να με ενδιαφέρει και η δική μου εμφάνιση. Ηταν επιφανειακό, αλλά σημαντικό. Δεν ήταν πνευματική η ανάγκη, αλλά συναισθηματική».

το κείμενο δημοσιέυθηκε εδώ